ปัญญาธรรม สะกิดเพื่อนมนุษย์

วันเดือนปีคล้อยเคลื่อน เลื่อนผ่าน ไปตามกาล
สังขารคน กะเปลี่ยนไป โดยด้าม
หน้าเคยงามกะเลยย่น ผิวเคยใส กะเลยหม่น
คนเอ๋ยคนบ่มีฝืนผ่านได้ คือคำท่าน พุทธองค์
สงสารวัฏนั้นของแท้ เกิดแก่ เจ็บตาย
หากบ่หมายพานพบ ให้พากเพียร หลุดพ้น
อย่าสิสาละวนย้อน เกาะดึง เกี้ยวก่าย
ละอบายกิเลสกลั้ว พามัวกุ้ม บ่ส่องใส
ทุกข์ทั้งมวลจงถิ่มไว้ อย่ามัวห่วง สิหลงทาง
มรรคแปดวางให้เฮาไป เจ้าจ่งเดิน ให้ถึงเป้า
เอานิพพานเป็นที่ตั้ง ปล่อยทางหลัง เจ้าอย่าห่วง
ดวงปัญญาอยู่เบื้องหน้า อย่ารอซ้า ให้ดุ่งเดิน
หมู่เอ้ย...